सनार मुकुट


        एक्टा गाअँ कहे अथवा शहर कहि देशेर कुन्ह एकखान ठाअँत् चार जना बलवान लोकला रहे । पहिला लोकटर संगे बुद्धि छिले । दश्रारर संगे बल छिले । तेस्रारर संगे बल आर बुद्धि दनके सदुपयोग कर्बासक्बार क्षमता छिले । चौथारर संगे उला तीन झना लगायत आप्नाक स्वयमरक एकतात् बान्धिबार सुत्र छिल्कि । एनङ्गेकरे अमा गटे बलवान लोकला  आआप्नार बिशेष गुणलासे हरेक काथालात सफलता हाँसिल कर्ते आसिस्ले ।
        एक चटि देशेर कुन्ह ठिना एक्टा प्रतिष्ठित सनार मुकुट जित्वार प्रतियोगिता हबार हाल्ला सुना गेले । सनासे जडित बहुमुल्य मुकुट अभिलाषा बुकिएने देशेर ठाअँ ठाअँसे पहलवानला, लोकला हतिना आसवा धर्ले । यिड खबर थाहा पाएने उला चार भाइ पहलमानलाभि हतिना पुग्ले । आप्नार बुद्धि विवेक, बलेर सही सदुपयोग आर एकता कायम कर्ते अमा उर सनार मुकुट जित्ले आर हासिल कर्ले ।
          चार पहलवानलात सनार मुकुट ट त जित्ले माने अमार बिचत् सनार मुकुट ट काहे राख्बे कहबार काथात् बाद बिबाद झगरा हबा धर्ले  । पहिलार कहे कि मोर बुद्धिसे कहने सनार मुकुट ट हासिल हुवाल हऐ । दस्रार कहेकि मोर  बल निहले केनङ्गकरे मुकुट ट जिताल गेले हने ताहाते मोर हए । तेस्रार कहेकि मुइ तमार बल आर बुद्धिलाक सही सदुपयोग निकर्ले मुकुट ट हाम्रार पहुच से बाहिराति गेल हने । चौथार कहेकि तमा लड्लन हने मात्र मुइ सभाके निसाम्लाले, निसम्झाले, एकतात् निबान्धिले मुकुट ट जिताल गेले हने । ताहाते मुकुट ट मुइ राख्वा पावा लागे । येनङ्गकरे चारझना पहलमानला आफ्नार मात्र कामेर तारिफ करिएने आपुन मात्र मुकुट राख्वार योग्य हुवाल काथा  ठोकुवा कर्बा धर्ले । येतेखानतक कि आप संगलार बिचत हात हाला हालेर स्थितिभि आस्वा सक्बार अवस्था मुकुटेर बिषयसे  पुगिसकिस्लिकि ।
             अमा जेइठिना बिबाद कर्ते छिले हतिना कनेक दुरत एकखान जङ्गल छिले । जङ्गलत् एक्टा कुटी भि छिले  । अमार मइधे एकझना काहँ कुटीर देख्वार बाद कहलेकि हतिना देखत् कुटीर छे । हतिना पाक्का कुन्ह सन्त बाबा भि रहबा परे । हामा उहाँके जाएने  सधि हामार झागराखान उहाए फैसला दिबे । मुकुट ट काहे राख्बार काथार छिनफान करी । उला काथा सुन्बारबाद सभाए ठिके हए कहते अभिल्कार गरम रिरागला दबाते हतिना पुग्ले । सन्त बाबा पहिल्कार ऋृषि, मुनि या साधु, सन्त, माहात्मार लाखा दृढ निश्चयी आर त्यागी निछिले । उहाँ देख्ले आधुनिक छिले आर बर्तमान लोकेर छल कपट, तिकडम, लोभ, लालच, दाउपेच कहबार लाखा काथालासे उहाँ भरिपूर्ण छिले । अर्थात दस्रा काथात कहले उड सन्त्त बाबा धूर्त आर चालाख छिले । उहाँ उड सनार मुकुट आर उला मुर्ख पहलवानलाक उपरसे हेटतक  नजरआन्दाज करिए देख्ले । उहाँक एकचटि सनार मुकुट ट आस्तेसे लारिएने खेल्बार मनडत इच्छा जागिए आसिल्कि । फेर चार जना पहलमानलार उपरत दया भि एकचटि जागिए आसिल्कि । सन्त बाबाड एनङ्गति कुछु हर्कत निकर्लेकि  जाहारसे पहलमानलाक उहाँक विश्वाश कर्बार सट्टा पाछुति हटोक । बरु उहाँ प्रत्तिउत्तरत बारा भालादमी लोकेर लाखा  भूमिका बेनाते उहाँ कहलेकि – शान्त बालकला ! चुप लागिए रह बालकला । तमा समयते भगवानेर  पूजारिर घरत आसिए पुगिचन । तमार झागरार समाधान मोरसंगे छे, हाकोर दोकोर नाकर तमा । माने तमा मुइ कहबार काथाला तोर तरिकाला बेझिझक मान्वा हप्कन । 
            तब उहाा चारझना के कहबा धर्ले बालकला, सबसे पहिला पद्मसान आसनत आस । तब चखुला मुझिएने सोच कि मुकुट ट कुन्हा छिले ? केनङ्गकरे  प्राप्त्त हले ? हामा काहे हइ ? कुन्हासे आस्न ? हामा कुन्हा कुन्हा गल्ती कर्न ? हामा किया  झागरा कर्न ? सिर्फ आधा घण्टातक यहीला काथा सच्ते दह¥याते रहन ! तमाम सवालेर जबाफ आफ से आफ मिल्बे आर अन्तिमत् चखुला खुलन । मुइ समाधान भि बतामकन ।
तब आधा घण्टाबाद चारहझना पहलमानला चखुला खुल्ले । सनार मुकुट ट हतिना निछिले । चारहझना पहलमान चिहार काटिएने डाकाले सन्त बाबा ! अमार आवाजला मात्र अगलेबगले कुटी आर जङ्गलतक जाएने प्रतिध्वनित हएने घुरिए आस्ले । सन्त बाबाड हतिना निछिले । सन्त बाबा अमा जिताल सनार मुकुट ट लिएने भेलेखान आगुते भागि गिस्ले । आखिरत अमा जिताल सनार मुकुट काहरनि होल गटेलाए थसथसाए बठिए रहिलेगे ।
नोट : इखान खिस्सा २०७२ सालेर साउन २६ गते गोरखापत्र नयाँ नेपाल राजबंशी भासा पृष्ठत प्रकासित छे | 

No comments